Sesja folkowa w Lipowym Siedlisku

Dzień doberek! Dzisiaj przedstawiam Wam sesję zrealizowaną w Lipowym Siedlisku w sierpniu 2020r 🙂

Dlaczego Lipowe Siedlisko i skąd pomysł na folkową sesję?

To jak trafiłam do Lipowego Siedliska to historia bardzo zawiła i trochę niewiarygodna, bo trafiłam tam przez przypadek. Zostały mi polecone 2 różne miejscówki a ja zmiksowałam sobie nazwy i napisałam do Pauliny z Lipowego Siedliska 😀 Ani trochę nie żałuję, że ostatecznie tam trafiłam!

Mam w głowie wiele szalonych pomysłów, jednak zawsze trzymałam je na „lepsze czasy”. Na kiedyś, „może w przyszłym roku”. Na początku trochę się bałam organizować te wariackie sesje i chciałam iść w bezpieczne, bardzo modne beże i brzoskwinie. Natomiast kolorowy folk był marzeniem Pauliny. No cóż, nie trzeba mi było dwa razy powtarzać! Od razu wiedziałam też kto będzie idealnym fotografem 🙂 Ela i Marcin to był strzał w 10! Tak soczystych i prawdziwych zdjęć nie znajdziesz u każdego.

Co się działo na folkowej sesji?

Kasia wpadła na jeszcze bardziej szalony pomysł zrobienia kwiatowego kołnierza i zrobić jeszcze jedną, bardziej nieślubną stylizację. Róża zrobiła Roksolanie niesamowity makijaż, dorobiła piegi i zakręciła szaleeeeeeeeenie długie włosy. Z atrakcji weselnych zdecydowaliśmy się na megaróżowe lody MeLody, słodki stół i wytrawny stół. Wszystko w szalonych kolorach! Bo czemu się ograniczać? 🙂

Nasza parka wystąpiła razem z boskim Oldsmobilem przy zachodzie słońca (tak to ten z nieco przydługiej reklamy Apartu, zaczęłam skakać z radochy jak przyjechali! – tak, jestem blacharą :D). Na sam koniec Kuba zmontował nam niezłą imprezę przy zgaszonych światłach, Zosia z Borysem odtańczyli swój pierwszy taniec, który mieli opanowany do perfekcji, w końcu tydzień później brali ślub na serio! Wyobrażacie sobie? Dwa wesela w przeciągu tygodnia 🙂

Ahhh, aż przypomina mi się słodkie ciepełko słońca na twarzy, cudowny zapach lasu i Siedliska, śmiechy ekipy, muzyka i radość. Idealny dzień.

Myślę, że każdy, po obejrzeniu tych zdjęć będzie miał w sobie to wspomnienie, którego nigdy nie przeżył, ale bardzo by chętnie by powtórzył <3